Arda Aydın'ı izlemek her zaman iyidir. |
Bu oyuna İzmit'ten gelen misafirlerimi götürmekle bir taşla iki kuş vurmak niyetindeydim. Arda Aydın'ı izlemek, her zaman güzeldir; Hikayelerden oyunlaştırılmış bir metnin, dramaturg marifetiyle ortaya nasıl dört başı mamur bir oyun olarak çıktığını görmek önemlidir...
Ziya Osman Saba'yı, tiyatro yoluyla tanımak... |
Şükürler olsun ki, bu iki muradımı da Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesi'nde buldum. Hem, nispeten çok bilmediğim bir yazarı tanımak hem onun gözünden İstanbul'u biraz daha idrak edip, anlamak yolunda bir saate sığdırılmış (ki bu derli toplu rejiden dolayı yönetmen Can Doğan, apayrı bir takdiri hakediyor) bir metinle bir adım daha yol katetme şansına sahip olmak; hem de ne anlatırsa hangi tonda söylerse söylesin bir kelimesini bile seyirciye kaçırtmayan pırıl pırıl Türkçe'siyle Arda Aydın'ı izlemek...
Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesi, yeni bir oyun değil, ama ilk kez izliyorsak, her şey yenidir. Ve iyi bir oyun eski de olsa iyidir.
Koray Onur
MESUT İNSANLAR FOTOĞRAFHANESİ | ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
OYUNCULAR Özgür Atkın/Samet Hafızoğlu, Arda Aydın | ||||||||||||||||||
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder