Sokrates'in, eğitimleri sırasında geliştirdiği ve ebe olan annesinden esinlenerek adını koyduğu yöntem. İnsanın, aslında sandığından daha çok şeyi bildiğini varsayarak onun üstüne gider, ve bir şeyin cevabını hocanın söylemesi yerine öğrenciye söyletmesi üzerine kuruludur. Basit bir örnek verelim ki, en güzel bir şekilde anlaşılsın değil mi?
Örnek:
Öğrenci : mozart'ın çok meşhur bir çocuk şarkısı varmış, ama ben bilmiyorum, nedir?
Hoca: aslında biliyorsun, sadece bildiğinin farkında değilsin.
Öğrenci: biliyor muyum?
Hoca: evet. seni doğuran kişiye ne diyoruz?
Öğrenci: anne.
Hoca: annenden ilk ne zaman ayrıldın, mecbur olarak, ama bu ayrılıktan annen de baya mutluydu, senin oraya gidersen eğitim görüp başarılı olacağına inanıyordu.
Öğrenci: okuldan sözediyorsunuz sanırım.
Hoca: kesinlikle. işte bu şarkıyı okula başladığın ilk günlerde öğrettiler size.
Öğrenci: "daha dün annemizin, kollarında yaşarken" mi bu şarkı?
Gördüğünüz gibi, hoca cevabı direk söylemedi, öğrenciyle daha çok mesai harcayarak, doğru cevabı ona buldurdu (doğurttu), bu noktada tam bir ebe gibi yönlendirdi sadece. Bu şekilde öğrenilen bilginin, öğrencinin kafasında daha kalıcı olduğu bir çok kere ispatlanmıştır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder